Işığın Olduğu Yerde Gölge de Vardır

Kelimelerim cebime sığmayacak kadar çoktu,
İşin kötüsü hiçbirisi yoktu.

‎;-''Gözlerimin içinde kaybolan ışığı arıyorum''dedi,
''Bir karanlık vardı ya hani,
Avuçlarında ateşin ihtilâli,
İşte onu boğan ışığı.''dedi.

-''Gözlerini kapat''dedim,
Sesim kısıldı.
''Hâlâ karanlıksa eğer,
Gördüğün her yer,
Gözlerin hep kapalıydı.''

Son günlerde durgundu biraz.
''Neyin var'' dedim.''Hiç''dedi.
Benim hiç ''hiç''im olmamıştı.
Hiç diye birşey var mıydı?
''Olmayan birşey hakkında nasıl bu kadar konuşuyorsam!''
Dedim içimden.
Ne mi oldu?
Hiç.

Işığın üzerinde daha ne kadar yürüyebilirdi ki karanlık?
Hiçlerimin cebinde unuttuğum o ucu kırık vaveyla?
Sen yürü,
Ben ayaklarımı kaybettim.
Gözlerimle takip ederim ışığını.
Ne de olsa;
''Işığın olduğu yerde gölge de vardı''