Işık Ol Elini Alim Ol Ayağını Öpeyim

Şiirlerin huyuna alıştırıp vahımı
Gecenin sert suyuna akıtıp eyvahımı
Seherlerin koynuna sakladım tüm ahımı
Sus yorma hiç çeneni yelin yıktı bendini
Daralttın mı enini rüzgar sanıp kendini

Yıllarıma borcudur boynumun telaşım yok
Hüzünlerim burcumdur Kale'min mazgalı çok
Gözlerimse hurcumdur hayata bakışım tok
Sus yorma hiç çeneni elin yıktı bendini
Kanattın mı yenini aktar sanıp kendini

Bozlağımı gam bastı dertli tar'ım sazımsın
Şiarım yıldırmadı uzun yolum hızımsın
Ne yaptımsa olmadı yine dağım tızımsın
Sus yorma hiç çeneni serin yıktı bendini
Tarattın mı fikrini hektar sanıp kendini

Gelsen bülbül yerine koklamayla gül solmaz
Saçın değer tenine taramayla zul olmaz
Hayat değirmenine taşımayla su dolmaz
Sus yorma hiç çeneni selin yıktı bendini
Taşırdın mı genini nehir sanıp kendini

Dolmazsa gönül kesen sensin bil zibillenen
Nafile kulum desen Kul hakkıyla beslenen
Gıybete esir isen insan etidir yenen
Sus yorma hiç çeneni dilin yıktı bendini
Öldürdün mü cenini zehir sanıp kendini

Alim ol ayağını ışık ol ellerini
Öpeyim yak çıranı kır infaz tellerini
Sun mertlik kanıtını kaldır engellerini
Çok yorma çeneni şerrin yıktı bendini
Bitirdin mi pilini mahir sanıp kendini

HÜZÜN ŞAİRİ: N Y