Işiklari Yanmaz Benim Şehrimin

Işıkları yanmaz benim şehrimin,
Karanlıktır, güneş doğmaz üstüne.
Kafamın içinde bin tilki,
Bilirim ki bekler seni.
Öyle olsun,
Sakın beni gelir diye bekleme.

Işıkları yanmaz benim şehrimin.
Perdeleri bile, örtülmüştür gecenin.
Açmayan güller yetişir, isimsiz tepelerinde.
Duman vardır, sadece sen geldiğinde görülür.
Sen gelirsen, o güller, kırmızıya bürünür.

Işıkları yanmaz benim şehrimin.
Dakika dakika duygu konuşur.
Bu duygu da bir konuşur, pir konuşur.
Hiç susmaz.
Ama ben susarım.
Susarım sana, bir kere yanmışım.
En kötüsü de,
Bu yangının içinde,
Üşürüm soğuk beni bulur.

Birde gelmek istiyorsun ya,
Anladım bunun adı gurur.

Gözlerimi kapadım.
Ne diyorum?
Hadi diyorum.
Işıkları yansın şehrimin,
Güller açsın.