Işıksız Kalmanın Şiiridir Bu

ışıksız kalmanın şiiridir bu
herkes ellerini terli bir yarına
başını yalnızlığının dizlerine yaslayarak
soluksuz okuyabilir





ışıksız kalmanın şiiridir bu
yerin yedi kat altında
izbe bir şarap mahzeninde
yüksek sesle okuyabilir içinden





ışıksız kalmanın şiiridir bu
bak üç defa tekrarlıyorum
yeraltı barlarında herkesin yüzüne
sabaha çıkmayan kutsanmış adını








..

ışıksız kalmak nedir biliyorum
göz kapaklarımı kendi ellerimle kapıyorum
usta bir sevgili edasıyla
ters yüz ettiğim hayat
tutanaklara adımı düşürecek bu şiirden sonra






black_1