İşim Yok Artık Bu Limanda

Senden tek istediğim !
Bir ışık ol gölgeme,
Bedenime dokunma,
Ben onu bıraktım çürümeye.
Yıldızsız gecelerde,
Yıldızım olur musun gökyüzünde.
Ruhum hasat mevsiminde,
Beynim düşünme eyleminde.
Bir tek organik olan,
Taze hayallerim vardı,
Bilmiyorum onu kimler aldı.
Lugatımda s harfi kayıp,
Sevmek özürlüyüm !
Adı kaldı sözlüklerde.
Ne günlerdi o eskiler,
Hatırlaması bile güzel,
Mehtaba çıkılırdı akşamları,
Yazlık sinemalarda,
Komşu sohbeti yapılırdı,
Film seyretmek bahaneydi,
Şimdi hayat dijital oldu,
Hayaller teknolojiye boyun eğdi.
Tek hata zaman makinesindeydi,
Neden bir türlü icat edilmedi.
Eskiye dönmek için,eskilerimi verirdim,
Her şey zamana yenik düştü,
Biz zamana ayak uyduramadık.
Bedenimiz yaşlandı ama,
Ruhumuzu zamana uyarlıyamadık.
Kabullenmek çok zor ama,
Bir türlü mola hakkımızı kullanamadık.
Tekrar ediyorum,bir ışık ol gölgeme,
Yön versin,şu çaresiz bedenime.
Bir yelpaze gibi bıraktım kendimi,
Hayatın akışına.
Rüzgar nerden eserse,ben orda akşam,
Ruhum meçhul asker,
Bedenim isyanda,
Son gemileri de yaktım,
İşim yok artık bu limanda.