İsimsiz

Gözlerinde gördüm onun için boşa çabaladığımı,

Bir an bile yanımda durmayacağını,

Bir bahar rüzgârı gibi geçip gideceğini

Ve geriye sadece solgun bir iz bırakacağını.

Sesine alışmıştım, düşlerime sinmişti,

Şimdi sessizlik yankılanıyor boş sokaklarda.

Adını her fısıldayışımda

Kendi içimde kayboluyorum tekrar.

Ellerim uzanıyor ama hep havayı tutuyor,

Kalbim sesleniyor ama yankı dönmüyor geri.

Senin için bir şarkıydım belki,

Ama hiç dinlenmeden unutuldum gibi.