İsimsiz Bir Serzeniş

Cebimdekileri dilencilere veriyorum bu günlerde,
Kalmasa dahi aşkım vermeye devam edeceğim...
Zor günler yaşıyorum galiba,
Kederden ölsem de yaşamaya devam edecek bir hal sergiliyorum.
Ağlamak yetersiz gelse de,
Tek kanadı kopmuş kuşlar gibi çırpınıyor yüreğim.
Ağlamaktan öte ölmek yetersiz sanki...
Nefes alamayan toprak altındaki bedenler gibi bedenim!

Solmuş bir gül tanesi kadar kokusuz, renksiz görünüyorum galiba
Kendime bakmıyor muyum ne?
Zor geliyor artık, çok zor geliyor sensiz günler.
Kara sevdama yazılan şiirlerin haddi hesabı yok.
Doktor kesilsem neşter işlemeyecek biliyorum.
Ve biliyorum ki kendi yaramı kendim kapatamayacağım.
Sen olmazsan hiç bir ilaç fayda vermeyecek.
Hep, hep bir yanım noksan kalacak biliyorum.

Sana ettiğim dualar Allah'a gidiyor mudur bilinmez...
Senin için kıldığım namazların haddi hesabı yok..
Defterimden sen için kopan sayfaların "neden" sualini soracak yok.
Ve en acısı sen yoksun hayatımda, var olsan da sen yoksun...

Geçenlerde dikiz aynasından baktım zamana,
Geride kalan parçalarımı gösteriyordu ağlamaklı gözlerime
Yol aldıkça dökülüyordu kalbimdeki umut tanecikleri...
Hayat çekmişti önüme sürgülerini, ilerleyemiyordum!
Çırpınıyor, feryat ediyor, durmaksızın ağlıyordum ama gelemiyordum sana doğru.
Yine ellerimi açtım Rabba. Allah'ım yol göster bana!

Evin duvarları üzerime doğru geldiği için dışarı atıyorum kendimi,
Geziyorum gün boyu, yüzümde yalancı bir tebessüm..
Eş dost acısını anlatıyor bense sahte mutluluğumu,
Ne durumdayım bir bilsen!
Sevmeyişlerin denizinde yüzme bildiğim halde boğuluyorum.

Yalnızlık dedikodularında adım geçiyor şimdilerde,
Takvim sayfaları bizi anlatırcasına aheste atlıyor günleri
Ve her sayfa arkasında bin ah işitiş yazıyor...