İsimsiz Şiir

bir hicran ağacıyım

yıkık bir aşkın

saçlarına düşen sonbaharı

sözler ateşten damlalar

o dolunayda yanar yâr

ve rüzgarla kanatlanır

turnalar…

gözlerine çizerken

hasretin isini

şehir terk edilmiş bir dua

her sokak lambasında

dilime susanmış şarkılar

dolaşır saçlarımda bulut

ölümün kıyısında

yitik zaman, unuttuğumuz sır

sözler savrulur odalarda

şiirin dilinden mısralara

bir hengâme

gözbebeklerim, vuslatın hasreti

ve ben usulca ömrü yazarım

Uzun bir şiir gibi