Isınamadım
Hayatın yarısı kış ile geçti,
Meşakkatlerden ısınamadım.
Kırık kalbe ne değer biçti?
Kalp gönülsüzdü ısınamadım.
Sazların çoğu iki telliydi,
Riyakâr yüzden belliydi,
Üzerime gelen septik seliydi,
Fırtına borandan ısınamadım.
Yağmurdan kaçtımya dolusu iri,
Biri aynı kandan komşuydu biri,
Yanırlımda kalın iftira kiri,
Güneşi görüpte ısınamadım.
En iyi günüm kıştan serindi,
Yanık ağzım buzdan yerindi,
En büyük yarayı açan yarimdi,
Kimsenin yüzüne ısınamadım.
Mustafa yazınca yükü hafifler,
Elinde olmayınca mal nedirki der,
İşe yaramıyor ısıtıcı aletler,
Fırına girsemde ısınamadım.
Hüzün ve acı insana soğuk kış hissi verir.hele bu yaşananların sebebi çok yakınından olunca bir kat daha üşütür.
Anlamlı ve güzel dizeler...
Tebriklerimle...