Isız Bir Köydür Sensizlik

.
Haritalarda görünmeyen ıssız bir köydür sensizlik
Hüzünlerini şişirmiş beyaz güvercinlerin kanatlarında
Yüreği sızlatır ağıtlara karışan rüzgar
Sökmemiş şafağın esmer tenli karanlığında
İçimi üşütür uçurumlar kadar derin yokluğun
Solgun bir gece lambası ayazında titrerim

II.

Gönlüm el gibi ellerinden uzak kalınca
Hasretin derin dikenler gibi takılır boğaza
Aşkın kan davasıyla yağmalanmış hüzünlerde
Sensizliğin fırtınasına kapılır kimliğimi ararım
Ağrımız yaman, yaramız tamamdır
Hasretinin dişlilerini başa sardın derbederim

III.

Ertelenen senelerde gönlümde tuzlanır kelimeler
Sana kavuşmak kundaklanan düş çizgisi gibi
Keşfedilmemiş aşk ovalarına çıkarım
Engeller geçilemiyecek kadar karmaşık
Hüzzam sevda da ateşlenirken senler
Sevgi denen diyeti ölene dek öderim

IV.

Gözlerin gözlerimin duvarındaki desen
Tutkunu utkuma boyarım saatlerce
İçime yerleşen endamını şekiller veririm
Kırılma noktalarımız eriyen kar taneleri gibi
Varlığında bir damla alırken sende kayboluyorum
İksirini tadarken kelepçelendiğim sensizliğe alışamam

V.

Gönlümün sancısına suretini yüklerim sabırla
Uzaklarda bıraktığım gün ışığı hayalini
Firari kaçışların gelgitlerini atarım bedenime
Ruhumu direnişlere kuşandığımda hayatin çizgilerine
Kendi göçebeliğimizin fermanını okur
Yayla dumanların da suya düşürürüz bakışlarımızı

VI.
Yüreğimin batıklarında öfkeli cezalar soyutluyorum
Dalga dalga içime damıtılmış sevgin
Sessiz direnişlere dünüşür hudutsuzluğum
Hayalinin hıçkırklarını ruhumda sağarak
Avuçlarım üzerine sinen kokun yok
Günlerdir sensiz işte üşüyor elerim