İşkence

Gökyüzüme prangalar vurulmuş,bir kış vakti
Yüzüme bakmadan ifşa edilmiş kederim
Berduşluğun mührü vurulmus kadehime
İçine bakmadan
Sormadan
Sarmadan

Kimse görmüyor yarayı
Herkesin gözü gülüşlerimde
Bakınız yüzüme sayın seyirciler
Binlerce aldanmışlıgın dumanı var serde
Gözüme gözüme sokmayın parmaklarınızı
Çekiniz
Ve gidiniz
Bu hüzün bana ait

Dün bir bugün iki öldükce ölüyorum
Direndikce kanıyor kanadıkca daha bir özlüyorum
Bazen Sultanahmet meydanında bulunuyor cesedim
Bazen küllerimi Fırat'a döküyorlar
Gülüyorlar bulduklarında , hiç ölmeyecekmiş gibi
Sizde ölünüz baylar
Bir kere değil bin kere ölünüz
Ve bayanlar
Bu son nefes bana ait
Gidiniz

Sonra bir bakıyorum zindandayım
Ellerimde gökyüzü prangalarım paslı tozlu
Hep seni sayıklayıp durmuşum
Ellerin demişim gözlerin demişim
Gitme demişim en çok
Sonra işkence başlamış
Bir balon içine senin kokunu doldurmuşlar
Parmaklıklar ardından hücreme salıyorlar
Hücrem bayram yeri, hücrem emirgan korusu
Hemen uyuyorum kokunu çeke çeke
Sonra birden şarkımızı mırıldanıyor güvercinler
Ellerime bakıyorum içinde gökyüzü
Sağımda solumda duvarlar
Bakıyorum yoksun

Yapmayanız beyler yazık bana
Mesela yağlı kazanlarda kaynatın beni
Yahut diri diri gömün beni
Yapmayınız ayıptır
Bu yalnızlık bana ait
Gidiniz

Şairler ölmez efendiler
Ölür gibi yapıp öldürürüm
Zindanlar bana yetmez
Gözümü kapadığımda ben özgürüm.