Islak Hatıralar

küçücük kutu gibi bir evimiz vardı,
pencereleri denize bakardı
gece olsun istemezdim hiç..
biran önce güneş doğsun diye dua eder
gir gözüm açık uyurdum

daha şafak atmadan
ben atardım kendimi dışarı.

birazdan sahildeydim işte
martılar tanırdı beni !
hepsine birer çiçek ismi vermiştim..

birinin adı gülümdü,
beyaz olan papatyam

hele başımın üstünde dolanır dururdu ki biri
onun adı bülbülümdü.

çok geçmeden annemin sesini duyardım..
yanık yanık çağırırdı beni
güzel anam benim,
kanaryam

kahvaltıya dayanırdı yokluğuma ama
öğlen hiç aç bırakmazdı.

babam evde olmazdı zaten !
kereste fabrikasında sabah altı,akşam yedi işçisiydi
ben gelene kadar,
o çoktan gitmişti
baba gibi babaydı rahmetli.

dört kardeştik,
ikimiz kız, ikimiz erkek..

abim benden daha çalımlıydı !
yakışıklı,ciddi duruşlu
uzun boyluydu..
belki de bu yüzden astsubay olmuştu.

kızkardeşlerim,
güzellerim..
baba yadigarları

"kaderleri güzel olsun derler" ya hani
onlarınki bir türlü olmadı !

aslında !
benim de olmadı..
anlatsam şimdi sayfalar sığmaz

hani !
eskiden "yeşilçam filmleri" vardı ya
hülya koçyiğit' li,ediz hun' lu

emin olun onları aratmaz !
fazlası vardır da
kat'iyyen onlardan aşağı kalmaz.

hani !
seni sevmeyeni seversin..
kaza yaparsın gecenin köründe
bir köy girişinde,
hani ihanete uğrarsın !
gurbete çıkarsından tutun
olmadık yere hapis yatarsın..
vesaire..vesaire..

neyse
gelelim biz sadede.

bir gün savaşa gider gibi çıkıp gittim "o evden"
hatırlamıyorum hangi gündü !
hangi mevsim,hangi yıl...

cebimden bir an olsun ayırmadım o ipten salıncağı !

bahçesinde duruyor mu şimdi bilmem
dalında sallandığım incir ağacı.