İsminde Bir Heceyim

Bir umudun gölgesinde
Çizerken hayalinin resmini
Acı bir şerbet gibi
Yudumlarken yılları
Sen bilmezsin belki de
Ben koymuştum yalnızlığın ismini

Kaybolur yüreğim
Kaybolur avuçlarında
Bir kuyu oldun bana
Kuyular bakışlarında
Ve bir gömlek parçası
Parmak uçlarında
Yusuf'a Yakup ağlar
Bana da yar, yar sen ağla

Yıllar var ki bir tanem
İsminle ben belki bin heceden
Yalnızca bir heceyim
Beni gündüzlerde arama
Ben güneşsiz yerlerde
Belki de bin geceden
Yalnızca bir geceyim

Ben olayım gözlerinin resmi
Usulca dokunduğun ten olayım
Kırık bir ayna gibisin sen
Karşında paramparçayım
Tükettiğim ömre yazık
Bir gülüşün kalsın bende
Uğruna bir ömür harcayım
Sende bir ben kalayım
Ben bir tek senin olayım