İsmini Verdim Şiirime

Sen!
askima karsilik vermedin
uzup.aglattin beni
bir gun olsun guldurmedin
ben yaniyorum dedikce
sen atesi korukledin
zaten coktu derdim
sen ekledin yenilerini
kirdin kolumu kanadimi
yerimden yurdumdan ettin
dal birakmadin tutunacak
once asik ettin kendine
sonra terkedip gittin
oysa ben raziydim
kolen bile olmaya
sen ihanet ettin
guzel olan herseye
sayende gonul cicekleri
tomurcuk bile olamadilar
taniyanlar beni sayende
saskin koydular adimi
gucum kalmadi artik
sen kazandin bu yarisi
hakaret olsada mukafatin
ben anilarin hatirina
siirime ismini verdim
tesadufde olsa
okursan bir gun
biri vardi dersin bir zaman
bakma simdi benim
gurleyip yagdigima
her ne kadar dilim sana
kapandi desede kapilarim
bilirim dayanamaz gonlum
yine acar sonuna kadar
sen ne kadar gormesende beni
o sevecek olene kadar