Issızlığımı Bırak ta Git

gözlerim
ki kör eden avuç dolusu hayali
barikatlarda saklanırken, dişlerimde yarı ıslak dinamitler
hasretin şah damarında atınca o mevsim

ve tersine göçerken kuşlar
nüzul iner o şehrin bacalarına
kömür tozu yutunca gökyüzünün mavisi

sen
ıssızlığımı bırak ta git
o eşsiz limana

ve
vapur gürültüleri çalınca
bilindik ezgileri

kaybederken akşam
o kahpe silueti
adımlarımda ay zerreleri, kırınca kaldırımları hüznüm

kifayetsiz voltalar kalır
gecenin ürkek koridorlarına
gölgeni içersin bitmez hüznü zamanın

yarı aralık pencereden girer
karanlığın irkilten tavrı
korkarsın

ki içerken
kızıl bir kupada
alaca karanlık şarabı...




gözlerim
ki kör eden avuç dolusu hayali
barikatlarda saklanırken, dişlerimde yarı ıslak dinamitler
hasretin şah damarında atınca o mevsim


sen
ıssızlığımı bırak ta git
o eşsiz limana.