Issızlığın Ezgisi
Sessizliğe uymayan sesini
koyu bir sessizlik keser
ne yâr kalmıştır , ne ser
ne başını yasladığın bir omuz
yanı başında ...
Yüzünde kederle çatlamış gülümseme
içinde kendi dünyasına kapanmış
küskün bir sen
acılarını kanırtır
bakışlarını gömdüğün geçmiş hikâyeler ...
Yalnızlığını
iki boş oda , ıssızlığı kucaklayan
karanlık salon ağırlar
ne içindesindir zamanın ,
ne de büsbütün dışında ...
- Hayat dönmeye devam eder -
şiiriniz beni fazlasıyla düşündürdü
kısacası eli olsun bekar olsun
yalnızlık hemde bunca kalabalığa rağmen
birçok insanın ortak sorunu
ve maalesef yalnızız
ama takmamak gerekir nasıl kalbalığın içinde yalnız olabiliyorsak
yalnızkende kurduğumuz güzel hayallerle kalabalık olabiliriz
hem yalnızlık ve insanın kendisi ile başbaşa kalıp
kendini dinlemeside o kadar kötü değil
bir şiirimde demiştimki
Yalnızlık her kulun ortak davası Evlilikler sahte bülbül yuvası Her birinin başka başka havası Oğuldan usandım kızdan usandım
yani kısaca
içleri kan ağlarken sahte gülücükler saçan çok birliktelikler ve evlilikler bilirim
en azında bizim yanlızlığımız sahte değil
tebrikler ilayda hanım
hayat yinede güzel gülümseyelim ki
o da bize gülümsesin
ilaydam... sen tadındaydı👍👍👍👍👍
çok beğendim...
Şiirime göstermiş olduğunuz ilgi ve gözden kaçan yazım hatam için uyarınıza çok teşekkür ederim Sayın Şafak ...
Zaman önüne katar sürekli, var olan her şeyi. Büyür büyür büyür bir çığ gibi... Sürekli dönmelerle olur bu büyümeler. İşte o dönmelerin tam da ortasındayız biz.
Sevgimle...