?'istanbul''

Boğuldu; aşkına son vakit
Nice aşklar bırakıp ardında
Yaşamından, istanbul'undan vazgeçip
Koyuldu ölüm tabutuna...

***

Bizler gibi değildi o
Koskoca Konstantine diye anılıp
Ardından Fatih'e selam durup
Farklı yüzlere asılıp
Boğuldu; kimsesizlerin ocağında
Yumurta sarısı güneş doğmadı hiç
Bilemedi üç vakte kadar geleceğini
İstanbul semalarında
Kız kulesi girdabında kaybolup
Sevişti o hınca hınç kalabalıkla
O İstanbul oldu her gün
Adına ne şiir yazan oldu
Kimse bilemedi
Kimsecikler göremedi
Konstantin ; eğildi atının ayaklarında
Koskoca bey duruyordu karşısında
Osman bey emanet gözlerine sahipti hey!
Nice aşklar tattı da
Bambaşka bir aşktı dudaklarında
?'istanbul''
?'istanbul''...
Seni kaybetmek ne kadar da zor
Seni kazanabilmek ne kadar da...
Bilinmezliklerde ileri adım
Bir diğer seferi için saklanmadım
Veda etmedi uykusunda
O muhteşem geceler
Yedi tepesi ayrı ayrı güzel
?'İstanbul
Kendimi kaybettim sende ?'deyip
Avuçlarını yüzüne kavuşturdu
Bir öğle vakti yahut ikindi
Fatih gölgesinde bir aşka daha rastladı
Bu İstanbul ile
Sevişen kendisiydi...