İstanbul

İstanbul dedikleri nasıl bir yerdir,
Gel bir sen de gör hayatını geçir.
Bir kılıç gibi ikiye bölünmüş boğazdan,
Gözyaşları nehir nehir hiç durmadan.
Sanma!
Uzaktan masmavi yeşil gövdesinde,
Timsah gözyaşları,acı içerisinde.
Bir kemer gibi sıkmış köprüler belini,
Sabah akşam bir bak gör halini.
Yedi tepesi yedisi de birbirinden dertli,
Hepsinin boynu bükük eğilmiş beli.
Bir gelen pişman bir gelmeyen buraya,
Görürler hiç durmadan bir kabus bir rüya.
Dünya dönse de istanbul duruyor sanki,
Minareler göğe doğru bir mızrak belki.
Bir adres sor bir köşede birine
Aman dikkat et sarıl kendi cebine.
Taşını toprağını altın diyorlar,
Bir avucuna al bak nasıl yakıyorlar.
Sakın yalnız gezme bir düşmeye gör,
Elinden bir tutan bir kaldıran gör.
Mavi gözlerinde masum bakışlarına aldanma,
Yeşil elbisesinde fazla güzellik arama.
Üst üste yığmışlar beton blokları
Susmuş zamanında o dev çanları
İstanbul dedikleri yalan bir yerdir,
Gelenlerin hayatına talan bir yerdir...
23/11/08