İstanbul

Gece yetmez
Anlatmaz hayatların otağı
İstanbul son sevgilinin busesi
Herkesin son sevgilisi.
Gel al kollarına beni
At boğazın gerdanına.
Yıldızlardan taç yapayım
Ne ben kanayım
Ne sen bunca aşığına yan.

İstanbul deli fişek
Her yaptığında mazur görülür
Kanakdıkça içimi, daha bir olurum
Bak gör içim dışım istanbul
Senle gelen bir derdi kederi
Dökmüşüm boğazımdan
Sevinç,mutluluk mu ararım
Tam içindeyim ey güzel istanbul
Mutluluk sensin, sevmeyen
Seni görmeyen gönülsüz bakanlara darılma
Bildikçe açılan bir hazinesin,
Bilmeyen ne bilsin
aşk dedik, aşkı sende aştık
Al bizi kat o büyük yüreğine
Bula istanbul kadar aşk olalım da,
Yeniden doğalım, senin en güzeline.