Istanbul Aşkıma Sürgün Diyarı

bakışıydı hicranıma bir sebep
dudaklarıydı lisanımın telaşı
hazanı yeniydi dökülürken saçlarıma
yeniydi gözlerimdeki bu mana
bilseydimki dönmeyecek bir daha
elveda çekermiydim ardından
umut bırakırmıydım hatıralara
dermiydimki o gün gibi bekliyorum bahara

kalem kalem satır döküyorum ardından
dizelerim kavuşmuyor noktaya
seher çöküyor yüreğime her gece
dakikalar sayıyor onu günlerim sayıyor
okuyorsa bunları o da beni anlıyor

bugün cumartesi bir yıldız baharı üstümde
bugün son baharıma bir gün daha saydım
ardından döktüğüm yaşlar ona deyil o son hatırama
bilirimki vefasız bilirimki zalim
umursamazki yorgan döşek son nefeste olsamda
halden bilmez istanbuldaki o izmirin güzeli
ne yazar iki kelam
ne gönderir bir selam
istanbul aşkıma sürgün diyarı