Istanbul ( Bir Şehrin Saklı Öyküsü )

Istanbul
Sahipsiz bir gercek
Calinti Elmastan bir Rüyasin
Bir Düs Pazari Istanbul
Dünyada
En cok keyfini cikaranlarin
En az emek harcadigi tek sehir Istanbul

Ne cok Sair avuttu kendini seninle kimbilir
Ait olmadiklari bir Masalin kahramani edasiyla

Ne kadar cok yosma zili dinledi kiyilarin
Pos biyik
Raki balik
Sarap ve dans
Sabahlara kadar
Vur patlasin, cal oynasin eglenceleri
Cerez gibi citlattin
Göcük altinda kalan Cocuklari
Ne kadar cok köy güzelini harcadigini
Bir sen bilirsin birde Allah
Kirdigin biyigi terlememis Hoytalarin
Ahiyla sizlamiyor mu Kalbin
Sende yitik hayatlari olanlarin sayisinin
Yasattiklarindan fazla olduguna bahse girerim
Ey Istanbul
Kötü olsun benim olsun degilsinki
Cirkinliginide seveyim

Istanbulu seyrediyorum yerinden cikmis gözlerimle
Sana yüregimle dokunabilmek icin
Uzun uzun köprülerinden yürümeyecegim

Senin Masallarina benim karnim tok ISTANBUL
Asil sen ne zaman doyacaksin onu söyle...