İstanbul İstanbulum Kutlu Kentim Benim
İstanbul, istanbulum kutlu kentim benim
Minarelerinden göğe yükselen o kutlu nidalar
Geçmişe yolculuk gibidir dualarda
Fatihler, Sinanlar, Alpaslanlar
İstanbul, istanbulum kutlu kentim benim
Doğunun en yiğit orduları
Zaferlerde surlarına tanıktır
Batının en can alıcı arzularıysa
Yenilgilerin tadındadır
Nice eğilmez başlar eğilirken
Bu kutlu kentin toprağına suyuna
Güneş gümüş renginde
Senin için doğmamış mıdır? Haykırsana
İstanbul, istanbulum kutlu kentim benim
7 ayrı tepedir zaman sana; 7 aynı savaş ve barışta
Mahşer günüde
Bedeli ödenmiştir soruların
Uğruna verilen başlarda!
Üzerinde yürüyen zaman; senden çok mu gerçektedir
Geçmişe bıraktığın tarihinle
Zamanın ötesine geçen sen değil misin?
İstanbul, istanbulum kutlu kentim benim
Meydanlarında aşklar bir başka; kavgalarında edalar
Özgürlükle uçsun
Bin yıllar daha galata da martılar
Yürümek seni taşlı sokaklarında arşın arşın
Batı ile doğunun bileşkesinde
Kardeşçedir her nakışın
Ey İstanbul!
İstanbulum kutlu kentim benim
Görmek ve duymak
Medeniyetlerin beşiği; Topkapı sarayında
Yaşamak ve inanmak
Dinlerin muştusu Ayasofya'da
İstanbul
İstanbul'um çağ/aşan
Çağlaşan kutlu kentim benim!
muhteşen istanbul denilince akan sular durur... kutlarım...