İstanbul Rüzgârı

Irgat yorgunluğu yüreğimle,
Yalınayak sana yürüyeceğim...

Düşünmeyi birdenbire unutup,
Geceye dönen zamanla birlikte geleceğim...

Yalnızlığın korkusu usul usul yanaşırken,
Kimsesizliğimi unutup ölüme küseceğim...

Sevmek ve sevilmek kargaşasında iken insanlar,
Tenhalaşmış gönüllerde değil, ben yanında öleceğim...

Ruha şevk getirince İstanbul rüzgârı şan-ı gülüşün,
Bir martı kanadı seyrinde olsa dair sana döneceğim...