İstanbul Yağmurlu/sensiz
Yine sensiz, yine yağmurlu İstanbul
Yine sensiz ıslanıyorum,
Lanetler yağdırarak kadere.
/Her bir damla hüzün,
Her bir damla yokluğun:
Sağanak sağanak.../
Avuçlarıma düşen bir damlanın
İçine dalıp gittim, geçmiş zamana
Çok uzun sürmedi yolculuğum
Çok yer de gezmedim öyle.
Sadece sana gelip
Bir uzak hayale daldım seninle:
Grileşmiş gökkuşağının altında
Ellerimi tutup gözlerime baktın
Ben kendimi cennetteyim sandım.
/Her bir damla hasret
Her bir damla umut
Aptal ıslatan/
...
İşte böyle hayatımın bir tanesi
Bir damlacığın yaptığına bak
İçine dalıp geldim yanına
Üzülmedim, pişman da olmadım
Ama hüzünlendim biraz daha.
Aşk ıslatsa da insanı yakar.
Tebrikler, güzel şiir. Kutlarım.
Sevdalandı mı? insan. Dünya buza kesse üşütmez. Çöl güneşiyle kavursa, yakmaz.
Öyle değil mi? Şairim.