İstanbul'a Veda
Bir varmış,bir yokmuş,
Hikaye başladı ya geçmiş olsun vari,
Eyüp' tede hasret çektik,
Sultanahmet'ten de geçtik,
Kaybolan çocuk da olduk,
Annemin gittiği pazardan.
Uyarmadı ki gelecek beni,
Dokunacak ilerde kader sana,
Saracak mı acaba yaraların.
Bir düş olsun ki,
Yarın da sabah olacak,
Yükümüz ağır belki ,gideceğimiz başka diyara,
Ne sen söyle ne ben cevap vereyim,
Ah istanbul......
Hasköy de ağlayan çocuk inadı işte bu öykü,
İlerde büyüyecek,İstanbul 'da başlayacak dedi ,
Yeni bir inşaat,dikilecek kuleler,
Bu kuleden yine Hazarfen atlayacak mı,
Kaç kere dedi ki Mimar Sinan,
Düzeni bozan mimariler dikmeyin diye..
Aldı bir kere işte İstanbul da bozuk yerleşme,
Sen den özür dilesek mi Mimarım,
Bilmem duyarmısın beni.
Üsküdar da bulanık bir sel aldı geçti,
Üsküdara gideriken aldı da bir yağmur misali,
Fes te düştü kafadan,mendil de kaybol du ,
Bulama dı aşık..
Ah İstanbul...
Çemberlitaş'ta almış kalpazanlık gidiyor,
Turistte artık öfkeli dolarlar tükendi,
Çocukluğumun Gülhane'si taşımışlar seni,
Darıca'da buldum sevdiğim aslanımı,
Ne çok büyümüş baktı bana kızarak,
Uzun yıllar ziyaret etmedim diye kızmış bana,
Küçük maymunum olmuş goril artık,
35 yıl önce sana vermiştim ceviz,
Isırmıştın parmağımı hala o yer acıyor,
Hatırlıyor musun,epeyce de ağlamıştım,
Belki şu anki kaderimin göstergesiydi bu kimbilir...
Ah İstanbul....
Cağaloğlu, annemin sekiz kardeşimi okutmak için,
Hatırlıyorum kitap kuyruğu ile seni,
Okmeydanı annemin derman aradığı yer,
Biricik kuzucuklarına ve kendine.
Kasımpaşa,Barbaros Heykeli,
Hatırladım seni,tersanede babam çalışıyordu,
Seni görmeye geliyordum,ellerinden tutuyordum,
Beni de seferine kat diye..
Sokullu'ya haber verdim Kıbrıs'ta bana da yer ayır diye,
Eminönü Galata'da balık tutmak istemiştim de,
Olta yok demişti babam,ne yapsın,
Olta var ,para yok...
Mısır Çarşısı ne kadar çok turist vardı orada,
Babam önlük alacak , para yetişmiyor,
''Ben önlükten vazgeçtim baba taktım turiste,''
Nasıl bir dil konuşuyorlar onlar acayip,
Bir de siyahlar ,acaba yıkanmamışlar mı,
Baba bırak önlüğü, bunlar niye siyah,
Çocuktum işte,
Ah İstanbul....
Sarayburnu'ndan padişahlar geçmiş,
Acep yine ferman gelir mi ,sadrazamdan
Acaba kim asılacak yine,yazık..
Huşu içerisinde dinlemiş halk,
Ne yapsın yok demokrasi,
Şişli'ye çıkalım da bakalım Atam yine yazacak mı kurtuluş , zafer..
Neredesin sen atam neredesin,
Ben İstanbul'u terkediyorum,
Sana veda etmeye geldim,
Çocukluğumun Orhan Velisi de yok atam,
Ben ne yapayım artık İstanbul 'da,
Ah İstanbul..Ah...
Ne kadar da kızsak İstanbul'a veda edilebilir mi ? Tebrikler Zekiye Hanım...