İşte Ben...
Ah ile vah ile geçti bir ömür
Hasreti yollara dizdim bir zaman
Gözyaşımla umudumu besledim
Su üstüne yazı yazdım bir zaman
Kul oldum pirimin sırrına erdim
Su oldum dolaptan dolaba girdim
İnsan suretinde çok şeytan gördüm
Dünyanın kahrından bezdim bir zaman
Cümle mahlukata iyilik yaptım
Onurum uğruna çok fırsat teptim
Ne imkan kolladım ne parsa kaptım
Feleğin çarkını bozdum bir zaman
Gün oldu yılana sarılıp yattım
Gün geldi iblise yoldaşlık ettim
Bana taş atana ben de gül attım
Kendi mezarımı kazdım bir zaman
Kan tükürsem bile bir of demedim
Kendimi yedim de haram yemedim
Kargış eylemedim kem söylemedim
İçimden içimden kızdım bir zaman
Kim görmüş hilemi ya da fendimi
Sabır ile oluşturdum bendimi
Zorla tuttum dizginledim kendimi
Onca kötülükten süzdüm bir zaman
Kan tükürsem bile bir of demedim
Kendimi yedim de haram yemedim
Kargış eylemedim kem söylemedim
İçimden içimden kızdım bir zaman
İnsan olabilmek ne ile olurmuş haram yememekle ilgili imiş çok basit amma bunu insanlar zorlaştırıyorlar Neymiş nerelisin neymiş hangi inançtansın hangi meseptensin bunlar nedir adaletin var mı vicdanın var mı Merhametin var mı edep haya ahlak bunlardan neden söz etmezler ki Din bir uyuşturucu görevi yapıyor Oysa ki Din uyanık olmayı dönen dolapları çözmek bilmek ve önlem almak için gönderilmiştir bunlar yoksa Bir soygunculuk Dini gösterişten ibarettir değerli bir şiirdi tebrik ederim yolunuz açık olsun saygılar sunarım
Anlamı derin, güzel bir şiir okuttunuz. Kaleminize sağlık, sevgiyle.
Her şey insan için ama en çok da insandan gelen hüzün yaşamda