İşte Böyle Gönlüm

biraz dertleşelim be gönlüm,
inan bu aralar çoook yorgunum
öyle kırılganım ki anlatamam
bu yüzdendir çoğu kez suskunum
yaşadıkça gördüklerim yetmiyor gibi
gördükçe yaşadıklarıma yanıyorum
bir garip geliyor hayat artık
gün geçtikçe insanlardan soğuyorum

evet yepyeni kelimeleri ekliyorum zihnime
yüreğime bambaşka sevdalar yüklüyorum
ama olmuyor be gönlüm
inan eskisi kadar içten gülemiyorum
kaç yalnızlığı sığdırdım da bu kalbime
adam akıllı bir aşkı sığdıramıyorum
beceremiyorum adam gibi sevmeyi belkide
kimbilir belkide ben sevmekten anlamıyorum

öyle bir an geliyorki köpürüyor hislerim
dur diyemiyorum eskisi gibi öfkeme
bir dokunsalar ağlayacak kadar içliyim ama
dokunuyorlar ve ben yine ağlayamıyorum
hergün üzerime geliyor hayat
yepyeni yükler sırtlıyor omuzlarıma
değişik yüzler görüyor değişik hayaller dinliyorum
en sonunda yumuyorum gözümü boş veriyorum

çocukların dilinden dinlemek varmış hayatı
bazen onların gözüyle bakıyorum
hep bir kanadı eksik kalıyor hislerimin
hep bir kanadım eksik yaşıyorum
gece gibi sessizleşiyorum ara sıra
bir nehir gibi içime çekiyorum her şeyi
kalabalıklar içinden yalnızlıklar çıkarıyor
yalnızlığımı en kalabalık acılara satıyorum

en sıcak memleketindeyim ülkemin
hiçbir şeye sevda kadar yanmıyorum
nice sevdalar girdi de bu gönlüme
hiçbirine onun kadar çabuk kanmıyorum...