İşte Ömrümün Son Dem Hikayesi

Kırıldım gittiğin günden beri
Kırıldıkça yandı canım
Bekledim
Kar mı yağdı yollarına

Şimdi bir hüzzam şarkı düşer dilime
Aklıma bir sen gelirsin bir sen
Kuruyan dudaklarımla sayıkladım ismini
Gramafonumda çalan hüzzam şarkılarda unutturmuyor ki seni

Ağladım hasretine nida'lar mısralar yazdım
Mor bir ilkbahar hazanı çöktü üstüme
Nağmene muhtaç yüreğim
İsyan yağar gönül bağıma leyli leyli

Kıtmir olsam kölen olsam gönül hanen'e
Feryad-ı figanım dinse dermanımmışsın gibi
Bir haber gönder yoluna kurbanım yar
Göz çölümde kuraktır bakışım

Ardında bıraktığın sadece kitrelenmiş bir şair
Bir intihar provasındayım şimdi
Ağlıyacak mezarım gurbet ellerde
İşte ömrümün son dem hikayesi

Hangi beyaz keyif susturur beni
Sen içimde büyüdükçe ben küçüldüm
Ateşten gömlek giydim
Şerbet içtim zehirden

Baştan sona diken dolu yollarım
Yeryüzüm avaredir yapayanlız
Sarsılır ihanete uğramış gönüller de
Yağmalanmış ruhuma yeni bir sen düşer