İşte Tam Zamanı Şiirin !!

Şiir yazmak...
Bana dua okuyan bir peygamber sanki
İçimi rahatlatan tek dostum,
Ölümsüz ve sonsuza dek kalacak dostum...

Sanki bir melek fısıldıyor bu dizeleri
Ve ben de yazıyorum...
Şiir bir tanrıçadır sanki
Ben ona tapıyorum.

Gelecek kararı ve kariyer zorunluluğu
Hep bir ateş püskürüyor bana
Buz gibi rahatlatıcı bir şiir..
Ne de iyi geliyor..

Olmazsa olmasın dostlar !
Şiir var ya...
O bir canlı değil, o bir tanrı değil
Sadece bir koruma kalkanı,
Bir peygamber duası...

İnsanların, katillere gülümseyişi ve onlarla vedalaşı...
Ben hep katil oldum sanki..
İnsan öldürsem de bu ürpertici, hasta bakışları yemem...
Nasıl anlatılır, nasıl dökülür bu dizelere...
!Ekilmiş! bir fidanın ekilmesi gibiyim...

Dost nedir biliyor musunuz?
Hiç 'bilmem' demeyendir.
Ne istersen, ama ne istersen yapandır.
Çünkü her şey karşılıklıdır.
Doğru .. Karşılıklı...
O (dost bildiğiniz kişi)sizi hayvan gibi teperse
Siz de onu ıssırın.
Ama temasla değil, ruhla
O bedeniyle oynasın, siz ruhunuzla...
Ölümsüz bu şeyler çok güçlüdür...
Şiir tanrıçası işte ruhumuzdur.


Her şey kolay aslında...
Her şey çok basit
Aslında baş ucumuzda duran dostluklar
Bize zarar verecek umuduyla terslenirler
Ya da terslenmek umuduyla kaçarlar
Manevi duygular ve maddi duygular karşılaşır
Ve maddi duyguların yendiği andır
Ekilmek...

Ekilgen birileri olurlar
Ve....



Sonsuza kadar dostsuz kalırlar...




Şiir yazmanın tam zamanı,,
Dost kaybedişlerin
Ya da kazanamayışların
...








Sonsuza kadar dostsuzum
İnsan olarak...Canlı olarak...