İşte Yine Yaşamak

gün doğumu uzak
gece ahmak
dudaklarıma bir sus çek
ay çıkarken kıvılcımlanıyor sesim
seni, öpmeliyim
seni son kerelik
seni, şöyle allayıp pullayıp
seni kokluyorum
hadi kalbim
bekledikçe uğruna ağlanılmış kuğular kalmayacak
tekerlekli sandalyeden kalkamayacak vivaldi
temmuz birazdan çölü sulayacak
yağmurlu morları çıkar sırtından
menekşeler ıslık çalsın arkandan

seni, ey içimdeki gemileri şenlendiren
seni ey sırrım, her hüznümle karşıma çıkan
dalgalana dalgalana gelmekteyim
ömrüm şehirden kaçmış
ağaç gövdesine düşmüş
şarkılar mutlu ol dedi
göğsün yeni hükümet şeklimdir
ve orada gülümseyeceğim
ve öğreneceğim özgürlüğümü
sanki ben hiç yenilmeyeceğim
sanki ben kutsandım
sanki ben en su
sanki ben en Nil

nehirlerin karşı devrimciliği gibi
bir kadının leylaklı isyanı gibi
yürekli acıların sıkıca hayatı kavraması gibi


susadım

sustum
bütün umarsız karanlıklar adına

bir parça yaşamak adına yazdım bu şiiri..