İsteğimle Kuramadım

Aşk dediler paylaştılar
Bana düşeni görmedim
Köşk dediler üleştiler
Nedir diye ben sormadım

Duygu dolu yüreğimle
Hep çalıştım bileğimle
Dost temmeni dileğimle
Kimseyi hiç ben kırmadım

Mal, mülk dedi biileri
Ölüleri, dirileri
Nasıl bilmem verileri
O hesaba ben durmadım

kKara kaşlı güzel yüzlü
İçinde hep övgü sözlü
Konuşunca sizli, bizli
Söyleyeni ben görmedim

Ne acayıp şaşkınım ben
Gönlündeki köşkünüm ben
İnsanlığa düşkünüm ben
Bundan ödün ben vermedim

Kurmuşum gönül sarayı
Başa almışım belayı
Ne düğünü ne halayı
İsteğimle ben kurmadım

Boş yaşama İnsanoğlu
Ne batılı, ne doğulu
AKGÜL gözlerin buğulu
Bir gönüle giremedim.

10/07/2009/Antalya
Ozan AKGÜL