İstiğfar

Sonsuz kudertine ellerimi açarken,
Tamda herşey bitti derken,
Dudaklarımdan dökülen ah!tı
Yeniden doğmak ve tertemiz olmaktı.

Pişmanlıklarıma eş
Karanlığıma doğan güneş,
Aciziyetimi anladığım an
Yaradandan gelen armağandı.

Günahlarımın kirası
Kararan kalbimin cilası
Söküp atıyor kiri ve pası
Tüm dertlerimin devasıydı .

Hattabın oğlunu hz ömer yapan,
Yarabbi ne büyük devletti
Atamız hz ademden miras
Belkide en büyük nimetti.

Kuyuya düşmüş yusuf misali
Çaresiz hissettiğimde
Bana uzatılan bir eldi
Boğuluyorum allahım derken
İçime dolan tertemiz bir nefesti

Verilen süre dolmadan
Sarıldım ona çok geç olmadan
Battığım günah bataklığından
Beni kurtaran kahramandı.

Kalbimden geçen tövbe-i nasuh
Rabbime imzaladığım sulh!