İstiklal Yağmuru

İstiklal'de bir savaştı gözlerini benden kaçırışın
Eskiye döndü herşey,
Tıpkı Konstantinapolis'i yıkışımız
Ve ismine İstanbul'u bağışladığımız gibi.
O zorlukla, o heyecanla....
Şimdi yeni dönüyor dünya,
Çunkü İstiklal'de kaybettim seni;
Avuçlarımın içi terleyerek...
Kaşlarımı bir kuşun kanadına vurarak...

Bir İstanbuldan kaçışını,
Birde bensiz Olmanın yorgunluğunu gördüm sende...
Bir İstiklal'de vuruldum kurşun misali,
Taşlar altındandı sanki,yakut misali bir göz mercanlığı
Ve kavruk tendeki heyecan...
Hiç bir şey İstanbulu bırakmadı geride,
Sen kaldın kaldırmların çıkmaz aralıklarında...

Bağışlanması zor yarınlardasın,
Gelmesi imkansız yağmurların yazında...
Yağmuru bekle, belki karşılaşırız İstiklal'de,
Belki ayaklarıma bir yalnızlık düşer,
Ben üzerine basarım bekleyişinin...