Isyan

Tatlı dille yaklaşıp,kene gibi yapışıp sevgiyi sömürene
İşin hakkın vermeden,terini de dökmeden asalak geçinene
MECLİSİME giripte,simokini giyerek hep yalan söyleyene
Yeterince sustum ben isyanımı ederim

Para için onurunu,korku ile dostunu satanlara
Halk açlıktan uyumazken,kuş tüyünde yatanlara
Yenilen şu ekmeğe,verilen her emeğe hasetle bakanlara
Yeterince sustum ben isyanımı yazarım

Hacı hoca esvabıyla şeytan olup gezenin
Dalkavukluk hesabıyla güçsüzleri ezenin
Başı bozuk sonu belli şu anlamsız düzenin
İsyanımı yüzüne tokat olur çarparım

Hatayı tekrarlayan,her zorluğa sızlanan şu zavallı ahmağın
Ekmeğimi yiyerek hep yüzüme gülerek çıkar güden ahpabın
Ellerimden ellerini gözlerimde gözlerini ayıran şirin yarin
İsyanımı göğsüne kurşun diye sıkarım

Uğur der ki;

Bu şiirde yazılmışı gün gelir unutursan
Anladığın her şeyi dostunla paylaşmazsan
Okunmuştur diyerek buruşturup atarsan
İsyanımla el ele karşına da çıkarım