İsyan

Tenin görünmez bir duvar benim için,
Ve bana ait değil bu dokunuş,
Bu sitem sözleri senin suçun değil
Bilmiyorum neden çekip gitmeyi,
Sanki bu oyun kuralsız değil.
Kuru birer yaprak olup dökülüyor iyi kötü tüm beklentilerim,
Ne bir fayda görüyorum artık konuşmaktan,
Ne susmayı erdem sayıyorum..
Birer birer tükeniyor kendime inançlarım,
Kendim yerine seni koymaktan çekiniyorum,
Sen de tükenme diye,
Varlığa sevinemiyorum..
Azar azar dolduruyorum isyan zehirinden,
Ki iyice alıştıktan sonra tadına ayrılığın,
Bir dikişte unutmak istiyorum.