İsyan Ve Sükut

Keyfe keder hüzünlerin koynunda
İnce bir gülüştü akan her damla yaşım
Şimdi bir sokak ortasındayım
Kimsesiz yüreğimle dolaşıyorum avare misali
Ve suskun bir gözyaşı dökülürken gözkapaklarımdan
Geleceğe değil geçmişe yürüyorum
Ve bir hayat hikayesini ardımdan sürüyorum

Çocuk düşlerim masum kalırken,
Bir gece kondu damında
Ben hayatı okudum annemin gözyaşında

Gitmeler yine payıma düştü
Şiirlerim mahkum kaldı tozlu sayfalarda
Camı kırık bir odada
Benzi soluk fotoğraflar yüreğimi okşadı
Ve ben ağlarken vakit yine akşamdı

Küflü demlikte erkar efkar çayım
Artık ben sessiz bir fırtınayım

Vuslat yağmuru yağmadı üzerime
Azap rüzgarlarına kapılıp gittim
Bu yitik şehrin sokaklarında
Bir kuytuya gizlendi gençliğim
Ömürlük izne ayırdım mutlulukları
Acılar,kederler,hüzünler mesaide şimdi
Ağlayan sanmayın ki gözlerimdi
Ağlayan delikanlılığı pusatlanmış yüreğimdi

Deniz kenarında yürürken adım adım
İçimde gizli kaldı duyulmamış feryadım

Akşam erken çöker bu şehrin üzerine
Aynalar kalbinde binbir hüznü gizler
Ve yüreğimin o suskun denizinde
Sonu gelmez nice dehlizler
Gün olur efkarlanırım
Kitapsız şiirlerimle başbaşa kalır
Yürürüm gecenin en zifiri noktasına
Ve ruhumu azad ederim
En içli şarkının notasına

Bu şiir uykusuz bir gecede yazılmıştır
Ve bu şiir kaç kez yazılıp yakılmıştır

Adına ruhumu gizlediğim
O gece yağmurlarında
Sokak lambası altında
Islandığım günler geldi şimdi aklıma
Sırılsıklam sokaklarda yürüyüşüm
Ela gözlü bir kıza gülüşüm
Ve sevdalandığım günler geldi şimdi aklıma
Artık son noktayı koyuyorum
Hayat denen o ince çizgeye
Herşeyi bırakıyorum ardımda
İhtiyacım kalmadı artık beklenen o sevgiliye

Biten bir ömrün okundu salası
Ötelerde devam eder bu hikayenin sonrası