İsyana Daha Çok Erken

Önce bir güzel içtim arkadaşlarla
Eve bıraktılar beni çıktım odama
Gece sessiz perdenin arkasından
Süzülüyor odama ay ışığı
Yalnızlığın simgesi
Kapadım gözlerimi
Anılar hücum etti beynime
Önce gülüşün geldi aklıma
Aylardır duymadığım sesin
Kurtulmak istedim o an kaçamadım
Açılmadı gözlerim
Tutkuyla sevişirken fısıldardın
Sözde beni bırakmayacaktın
Yumruklarımı sıktım kaçış yok
Bitti dediğin anıda tekrar yaşadım
Bir kez daha yıkıldı dünyam
Sen gideli bir türlü toparlanamadım
Ağlamaya çalıştım içim rahatlar belki diye
Olmadı yapamadım...
Bağırmak istedim gecenin sessizliğine inat
Boğazım parçalanana dek bağırmak
Sus isyana daha çok erken sus!!!
Yine yaz beyaz kâğıdına yine ağlasın dizelerin
Bir fırt daha çek sigarandan
Yarın dimdik ayakta olmalısın
Düşünme bunları sus Furkan sus!!!