İsyan/bul!

''İzahı mümkün olmayan hayatların dramına seyirci kalma!''


Bir yağmur damlası düşer,
İstanbul'a!

Sersefil bir ıslaklık alır dört bir yanımı...

Tutunmak istediğim ''umut'' palavrası dolanır dilime!

Korkular
Uğultular

Üstüme,
Sokak çocuklarının hayalleri düşer...

Soğuk tenlerinin sol yanına yapıştırdıkları
Buzdan kalpleri bir de!

Bir yağmur damlası düşer,
İstanbul'a!

İçim karayele tutunur...

Soluğum kesilir,
Peşi sıra...

Şuh kahkahalar
Kahpe riyakarlıklar

Aklıma,
Açlığın ortasında dağılan sevgi tomurcukları düşer...

Sonra!

Bir çığlık yükselir şehrimin sokaklarından...

Ben insanlığımdan utanırım!