İsyanim Var

İsyan edercesine yazıyorum şiirlerimi
Kalbimdeki sancıların sebebini yazıyorum.
Dostlarımı yazıyorum,
Aşklarımı,anılarımı,duygularımı yazıyorum.
Düşüncelerimin haykırışlarını hissediyorum kulaklarımda,
Yaşamın zor,ölümün kolay olduğu bu dünyada;
Üstüme gelen bu ızdıraplar öldürüyor beni!
Derdime dert katan sevdiklerim acıtıyor kalbimi
Eğer ağlıyorsam güven duyduklarımdır bunun sebebi..

Sözün bittiği yerdeyiz şimdi
Sessizce ağladığım.....
Yok olmayı beklediğim yerde,
Efkarımın derinliklerinde yok oluyorum sanki.
Usulca gidiyorum yok oluşa,karanlığa
Gözyaşlarıma bile hakimiyetim almadı artık.
Ne bir çarem kaldı,
Nede bir umudum.
Şimdi herşeyden uzak
Bu boş odamda ölümü bekliyorum.
Kimsenin sormaya bile yanaşmadığı
İçimi yiyip bitiren dertlerimle
Yalnızlığımı yaşıyorum.
Kimse yok hayatımda artık kimse
Ne bir dost ,ne bir arkadaş
Ne bir sevgili ,ne bir aile
Kimse yok artık kimse
Beni bana bıraktıkları benliğim kaldı bende
Karanlık,çaresiz,umutsuz benliğim....