İtiraz

Çünkü bilemeyiz, nereye esiyordu bu rüzgar

Başakların boynu bükülürken

Saatler alıp götürüyordu çocukları

Aklın almadığı bir hızla döndürüyordu çarkını zaman

Yaşamak mı dersin

Bilemeyiz

Hangi derinlikti bizi boğan

Bir bilmecenin içinde ölüm korkusuyla endişeliydi insan

Duvarda bir saat

Namaz vakitlerine hiç ayarlanmamış

İhmal mi o yoksa ilgisizlik mi

Bilemeyiz

Tutunduğumuz dal kuru

Bizi öldürecek olan ok değil zehir

Çünkü herkesin içinde biraz saklıdır ölüm

Buruktur baktığımız resimler

Bizi kendimize getirecek olan o şey

Artık bizimle ölmekte

Bilebilir miydim

İçimde saklı olan şey neyin parçaları

Nasıl da ağzıma bal çalmış bu dünya

Çözülüyor yıllar

Ve anlaşılıyor

Dorukların ağaçlara benzemesi

Ve hala hatırımda büyümüş olan çocuklar

Çocuklar

Tarlada gözeye eğilen kana kana su içen çocuklar

Nasıl da kızardı sobanın üstünde pişirdiğim patateslere anam

Yemek yerken şöyle bir ayağını uzatarak otururdu babam

Süpürge çöpleri ile kurcalardı dişlerini abim

O da yoksa yontardı cebinde ki çakıyla sofra kapağının kenarından

Anımsıyorum şimdi ellerim neden acıyor

Oturuyorum kimsesiz bir evin saçak altında

Dargın ve kaygılı

Nasıl bir hüzünle deşiyorum geceyi

Rüzgar alıp götürüyor beni

Adımlarım ağır başlı derin ve düşünceli

Biri yürüyor şimdi

Belki diri

Belki ölü

İhtiras değil itiraz

Ömer Altıntaş