İyi Geceler Prenses

masal bitmeden yine uyudu
ve gözlerini kapadı
umudun kız çocuğu
akıllıydı
her şeyin yalan olduğunu kavramıştı
belki de yüzlerce kez
gözlerini kapamadan az evvel
sessizce dinlemişti
hikayenin sonu ta en başından belliydi
canı cehenneme masaldakilerin
o sadece yanında biri olsun istiyordu
her şey
onu seven, onu önemseyen
ve onu yalnız bırakmayan birinin sesini duymak içindi
gecenin karanlığında yürürken
ve odalar dolusu yalnızlıkla boğuşurken
hayaline tutunarak yürüyeceği biri olsun istiyordu
şu lanet dünyada
en yarım ve en eksik insan kalbinden
insan aklından ve insan ruhundan başkası değildi
neyin tamı olduğun değil
sadece neyin parçası olduğun önemliydi
ve masallar işin sadece bahanesiydi
gerçekler bir şimşek aydınlığında beliren ince bir çizgiydi
düşmeden yürüyebilmek için birinin ellerine muhtaçtın
özgürlüğünü çalan bu en büyük ceza
uykudan uyanabilirsen sana
bahşedilen en büyük mükafattı
çünkü çoğu zaman
nerede yürüdüğün değil
kiminle yürüdüğün önemliydi
doğru insanı bulabilmek için
altı buçuk milyarda tek şansın vardı
çünkü hiç kimse bir başkası değildi
vesselam...

27.08.12