İyi Geldin İçime

Biraz sarhoşum, biraz içli
sahi, sen anlayabilir misin sensizlik hissini.
Ne varlığında becerebildim
ne de yokluğunda özlemeyi,
unutma
ölüler hep yalnız gider sevgili...

İcat etseydim ateşi
yanmazdım yaktığın kadar,
nereye baksam adın tutardı gözlerimi.
Yol işçisiydim göz pınarlarında
ve vizesiz dolaşmaktı dudaklarında,
çizmeliydim sana acımın resmini...

Oysa,
oysa tüm siyahlar çocuklarıydı karanlığın,
tomurcuğa durdu bütün tebessümlerim.
Sonra 'Sen' geldin içime,
belkide
hiç olmayacak kadar az'dım içinde,
çoğaltmak istedim sevdamın rengini.
Oysa yeniden oku deseler
yüreğinden başlardım alfabeye,
gülüşlerine sığınırdım senden habersiz,
yazardım harf harf ismini.
çünkü,
yoktur sana ölmenin başka bir tarifi...

Değmeli dedim hep,
seviştiğim kadın girdiğim günaha değmeli.
Kaç dilde susulur ki daha,
kaç dilde ölünür anlatmak için sana kendimi.
Bazen,
yüreğinde kor barındıracak kadar yüreksidir aşk.
Zaten hep,
payımıza düşen kadardır mutluluk dedikleri.