İyonyalı Sefir

Ne kadar yük verirsen bana
O kadar eksilirsin sanma
Bu bağ yüklendikçe ağır
Zaman demlendikçe
İki İyonyalı sefir
Sesini sedasını alır
Uzağa uzak eklendikçe
Arada bağ mı kalır ?

Boşlukta iki parçayız
İki İyonyalı sefir
Sesi sedasına esir
Zihnimiz nötrse de
Yükümüz ağır
Onlar suretini çelik sanır
Gönülden sırçayız
İki üşümüş serçe
Boşlukta iki parçayız

Yükle bilgini, görgünü
Ve masallığın hakkını veren
Bir masala bağla olay örgünü.
Öğün yüklediğin kadar
Kuşan bilinmeyi
Ben düşünmeden zihninden silinmeyi
Yükünü yüküme katar
Sen İyonyalı bir sefir
Ben ağzının içine bakar
Yüklediğin kadar
Yüklenirim.
Sonra büyür bir afet gibi
Letâfetinle görklenirim.

Bu mutluluğu veren bir denklemse
İçine var oluşun duygusu eklense
Bir, yüklenmeyiş bitirir bizi
İki, mesafeler vurur denklemimizi
Ah o denklemlerdeki gibi beklense
Acılar yüklendikçe azalsa
İnsanlar niyetince kazansa
Biz iki İyonyalı sefir
Zihnimiz nötr
Yükümüz ağır
Uzaksak arada
Bağ mı kalır ?