İz

Önce fırtınasız bir gecenin soluğunda
Ayaklandı, ucu kırgın kalan sorgular

Sonra gök alfabesinden içine akıp
Beni uçurum d/iplerine yazdılar

Ben ki, çocukluğumdan başlayarak
Ardıma gelen, tüm feragat eden soysuzluğu kuşattım

Hayallerim gülistan-ı hüsn ü aşkta yankı buldu
Ve sana anlatmak istediğim ağlamalarım soruldu bu gece

Ardından düş kırığı, ayaz mevsimiyken
Olumsuz tümceler sokuldu şiirlerime

Ben susarken, yalnızlık kahraman oldu
Ki bitmezdi zaten, ayrılık hazanı sen yokken ve söylenirken

Eylül gözlerine, sırtımda tuttuğum rüzgarlar
Konardı belki de -susuna-
Belki de martılarım denizine maviyi b/ulardı

Sen ki, en sessiz bir geçmişten bana kalan
Perinin kalemiyle yazılmış, bir kader gibiydin

Ve artık asla silinmedi bende, hiçbir zaman izin...

13.09.11