İz Bırakanlardan Alaeddin Dündar

Kış olur dağların beyaz kar idi
Kucağında ne yiğitler var idi
Az konuşup öz konuşan er idi
Unutulmaz Alaeddin yiğitler

Beyşehir’e gider orta okula
Devam eder biraz vermeden yola
Sonu gelmez tekrar veriyor mola
Unutulmaz Alaeddin yiğitler

Terzilikten yana tercihi onun
Çalar kapısını terzi Osmanın
Aşığı olur makasın mezuranın
Unutulmaz Alaeddin yiğitler

Usta olur döner artık köyüne
Bir iş yeri açar başlar işine
Düşmez hiç elinden mezura iğne
Unutulmaz Alaeddin yiğitler

Hizmet verir asker olana kadar
Diker nice şalvar ve pantolonlar
Hizmetiyle köylümüz gurur duyar
Unutulmaz Alaeddin yiğitler

Alıyor evine bir boy aynası
Kardeşleriyledir ilk provası
Bu arada çıkar asker kurası
Unutulmaz Alaeddin yiğitler

Asker dönüşü bırakır mesleği
Tercih ediyor ona bekçiliği
Mesken bilir Meram Feridiye’yi
Unutulmaz Alaeddin yiğitler

Motora binmek onun sevdasıydı
Sevdiği BMV ve Javasıydı
Galatasaray sanki davasıydı
Unutulmaz Alaeddin yiğitler

Bir sırt ağrısıyla yollara düşer
Nasıl vardı bilmem kendinden geçer
Ne yapsa doktorlar kalıyor naçar
Unutulmaz Alaeddin yiğitler