İz Bırakanlardan Kör Mustafa / Dündar

Hey gidi koca dünya yedin yedin doymadın
Ne çınarlar var idi götürdün hiç koymadın
Kaç kişi oldu bilmem oturup da saymadım
Köyün neşeli yüzü Bakkal Mustafa dayı

Yüreğinde tasa yok çok şakacı biriydi
Gördüğü her insana durur selam verirdi
Bulunduğu meclisi gülmekten öldürürdü
Köyün neşeli yüzü Bakkal Mustafa dayı

Köyümde ilk olarak işletti o bakkalı
Doldurdu bakkalına birçok çeşitten malı
Mal almaya giderdi Beyşehir’e her salı
Köyün neşeli yüzü Bakkal Mustafa dayı

Bakkallık yaptı durdu uzun yıllar köyümde
Misafiri severdi boş kalmazdı evinde
Tebessümü her zaman eksilmezdi yüzünde
Köyün neşeli yüzü Bakkal Mustafa dayı

İçinde kötülük yok komşu işi görürdü
Darda olan komşuya veresiye dururdu
Bakkalına gelene bazen üzüm verirdi
Köyün neşeli yüzü Bakkal Mustafa dayı

Taziye için çıkar varır Seydişehir’e
Namaz kılayım diye gitmek ister camiye
Gelir bir kalp krizi yakalanır ecele
Köyün neşeli yüzü Bakkal Mustafa dayı