İzah

dudaklarımda küf,
avuç içlerimde pas,
kalp kapakçıklarımda mühür...

beyin ölümü gerçekleşmiş bir hastanın düşleri var içimde
beyin ölümü gerçekleşmiş bir hastanın,
bir şeyler düşlemesini umacak kadar acizim, dizlerime kadar...

mutluluğuna ortak oluyorum uzaktan
ve tek elimle alkışlıyorum sizi
diğer elim sigara tutuyor belki
belki bir şeyler yazıyor ve adına şiir diyor diğer elim
en son elini bahsettiğim o diğer elim tutmuştu
ve kangren olduğunu hayal ederek,
kendimi kurtarmak için kestim onu.
o şuan belki,
o şuan belki senin saçlarını okşuyor...

şuan nerede olduğun hakkında hiç bir fikrim yok
neden gittiğini de merak etmiyorum
gözlerin denize bakınca mavi oluyor mu, onu bilmiyorum
saçlarını siyaha boyatacaktın. boyattın mı, onunla ilgilenmiyorum
bi kolye beğenmiştik tam boynuna göre. aldın mı, onu da umursamıyorum
benden sonraki sevgilinden ayrılmışsın, onu zaten hiç takmıyorum
seni o kadar çok unutabildim işte...

dudaklarımda küf,
avuç içlerimde pas,
kalp kapakçıklarımda mühür...

-gidişini başka türlü açıklayamıyorum...