İzah
Zamanı oyalar mısın yerime?
İzninle aklımı uyandırayım
Aşk yalın değil,devasa bir hece
Çoğu teferruat,gerisi yorum
Maziden sayfadır tanıdık yara
Tedbirli yürümeyi anımsatır
Şimdi tarifini sorsalar bana
Gülüşü derdim;şahsına münhasır
Gözlerin olsa umuda kefaret
Bütün ömrümce kabahat arardım
Zoraki sanma,gönüllü esaret
İnan tekrar nefes alırdım.