İzmir'in Koynunda Bir Şiirdi Gece

(antoloji ' nin izmir toplantısı anısına..)

I
sabırsızdık ondan belki
cuma gecesinden düştük yola
metin. şeref, nazire, inci
her kilometre bir türkü
sazlı sözlü
her metre sohbet
ve dostlara gitmenin bilinci

bir iki satır uyku
sonra inciraltı
soluklandık biraz
içilecekti elbet

mavi bir şehri seyrederken
(sonra silinecekti defterimden)
yazıvermiştim denizin üstüne

“ bir adam
günün ilk ışıklarını süzüyordu
kahvenin telvesinden
geldiği uzun yoldan ve gecenin güftesinden
artakalmış notaları süpürüyordu kirpiklerinden
mavi bir şehri seyrediyordu
karşı kıyıdan
ürküyordu kendi sesinden
yüreğinde bin özlem
oradaydı
........................
........................ “

(bir şiir olabilirdi bu dizeler yırtılmasaydı)

II
sonra “ tiamo “
ayten, fadıl, ahmet ve şiirbaba
içilecekti elbet..
sardıkça yürekleri salkım söğüt muhabbet

küçük bir kız özlemini anlatacaktı şiirbaba’sına
bir hüzün örtülecekti masaya
gene içilecekti elbet
bin defa yosun kokacaktı hüzün

canı batmak istemeyecekti güneşin
gece gerekmeseydi bize

III
sonra “efendim “

candan bir hoşgeldini giyinmiş mehmet ‘ le kızı
ve pelin (yüreğiydi gecenin ve yıldızı)
dost alagül, dünya şirini can aylin
ankara ‘nın öbür yarısı; reşide, lavin
m.kemal, hayati derler bir yavuz er
siyahlar içinde apak e/mine
acı bahçesinden arta kalan
birkaç gülücüğü
dostlarına cömertçe harcayan tiara
(sessizce kendi içine akan niagara)
nazım ‘ ın şiirini çaldığı mutlu çocuk :)))
imparator, rahim, halil, ahrazi, alper
bloody uysal, adamım, serserim
gurbetten geceye köprü kuran
elleri öpülesi şükran hocam
gözleri güneydoğu sürmeli
gözleri dostluğun kutsal evi, anzeli
(kaç bin yürektir ki bu kadın?
gözlerinde bir iç çekişiydi akşam..)
@->->--

ve samyotisa
ve türküler
dudağındaki küçük bir bende
korkularını saklayan kadın
ve hepimizden çok olan gürültü

içilecekti elbet...

IV

şehir değildi izmir o akşam, büyüydü
şairdi şiirdi
tek ağızdan söylenen koca bir türkü
bir yarin elleri kadar sıcak
ana kucağıyla birdi
mutluyduk biz
ve mutluydu alsancak

içilecekti elbet

V
sonra rafhet..
özgen and andy
(haberiniz var mı? bir gecede şair yaptık ingilizi..)

apartman ekili tarlaları seyrettik
rafhet ‘in evinden
kuş bakışı körfezi
yörük çadırı kadardı yüreği
candı insandı
çocuklarımız kadar yakındı çocukları
anadolu ‘yduk
diz kırıp oturduğumuz
yer sofralarında..
sevgi doluyduk.

VI

ne kadar kal dese de yüreklerimiz
sonuydu bir masalın
mutluyduk ve yorgunduk

yolcuyduk

özel not: o geceyi birlikte paylaştığımız bütün dostlarımın, kalbimde bir parseli var..
tanışamadığım ya da adını anımsıyamadığım bütün dostların..
bu şiirde adları yok diye, kendilerini yüreğimde de yok saymasınlar..
lütfen..