İzmirde Bir Aşk

Sesine bal damlaları karışmış bir rüzgar
ağzı burnu mayıs kokan bir akşam
içine güneş sızmış bir baharmıydı
bana gelişin
yoksa
hiç tadılmamış bir şarabın şişede beklemesimiydi
yıllanmak için

şimdi
yüreğim on yedi yaşının peşine düşmüş
geçmişini akıtıyor içine
buram buram alsancak kokuyorum
sonra kordonda sahilin yeşilliklerine gömüyorum hasretimi
ardından
incir altında bir ağaç oluyorum
gölgemde
iki aşık sözleniyor
şahit oluyorum

Aşına su katılmış bir sofranın yavan sancısımı
idamlık bir suçlunun son arzusumu
fikrine bir şiir saplanmış şairin iç çekişimiydi
bu gidişin
yoksa içi dışı bir
izmir yangınımı

türkü kafede bir kahve tadında süzülüyorum içine
önümde nufus sureti kadar gerçek bir aşk duruyor
bornovada,küçük parkta çekerken içime kokunu
sen birden ağlıyorsun
benim içim kanıyor

şimdi
kimi görsem ben sen zannediyorum...